در صنايع مذكور ايجاد امولسيون هاي پايدار به صورت هاي گوناگون باعث افت كيفيت محصول (در صنعت نفت) و يا هدر رفتن مقادير مشابهي آب با ارزش صنعتي (در صنايع توليد كابل و مس و نورد فلزات) مي گردد. خلاص شدن از فرم امولسيون در بعضي صنايع باعث مصرف مقادير متنابهي مواد شيميايي ديگر براي شكستن امولسيون (به عنوان تعليق شكن) مي گردد و يا اينكه به سبب هزينه بالاي اين عمليات و با صرف نظر از بازيافت آب امولسيون مربوطه كه محتوي بيش از 90% آب قابل استحصال مي باشد را روانه فاضلاب مي كنند. اثرات مخرب زيست محيطي مواد تعلق شكن از يكسو و به هدر رفتن ميليون ها تن آب صنعتي در كشوري كه از مناطق خشك دنيا محسوب مي گردد از مشكلات قابل بررسي و قابل حل مي باشد كه در اين كار با ارائه راه حلي علمي و عملي در صدد رفع آن هستيم. امولسيون هاي پايدار روغن در آب، آب در روغن و يا امولسيون هاي مضاعف را مي توان با توجه به محيط شيميائي تشكيل دهنده و پايدار كننده شان بدون بكارگيري مواد شيميايي و يا ميدان هاي قوي الكتريكي به سمت ناپايداري پيش برد تا جائي كه شكست امولسيون اتفاق بيفتد. اين مهم بر اين اصل بنا نهاده شده است كه آنچه باعث پراكندگي ذرات ميسل ها در فاز پيوسته امولسيون مي باشد دافعه حاصل از ميدان بارهاي الكتريكي پخش شده روي ذرات ميسل ها مي باشد. اين اختراع در صنايع نفت ، نورد مس، لوله سازي برش و شكل دهي فلزات كاربرد دارد. با بكارگيري فيلترهاي خاص نانو و ميكرو به عنوان عامل اصلي تعليق شكني كليه مواد شيميايي كه تا به امروز در اين صنايع كاربرد داشته اند را مي توان حذف نمود. با توجه به اينكه ذرات امولسيون توسط سيستمي الكتريكي كه حاصل از محيط هاي شيميايي امولسيون سازها مي باشند در فاز پيوسته بصورت پراكنده و معلق مي باشند. عبور آنها از لابلاي قضاهائي با ابعاد ميكروني و يا نانوئي با ويژگي هاي شيميايي تعيين شده مي تواند باعث تجميع ذرات بر اثر مقابله نيروي مكانيكي و بر هم كنشهاي موثر بر نيروي الكتروستاتيكي ميسل ها شده و در ادامه با متراكم شدن ذرات امكان دو فاز شدن و يا شكستن امولسيون فراهم مي گردد.